36 YILLIK BIÇAK USTASI: BIÇAKÇI KEMAL  Bıçakçı Kemal 7 yaşından beri bıçak yapıyor. Türlü nakışlarla süslediği bıçakların her birinde alın teri ve göz nuru var. Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfının Sosyal Riski Azaltma Projesi kapsamında açtığı dükkânında ürettiği bıçaklar pek çok ilden talep ediliyor.  Bıçakçılığa nasıl ve ne zaman başladınız?  Ben bu işi 7 yaşımdan beri yapıyorum. Aile mesleği diyebiliriz. Çekirdekten yetiştim yani. Şu an 43 yaşımdayım ve 36 yıldır bu işi yapıyorum.  Daha önce hep aile yanında mı çalıştınız?  Geçen yılın mayıs ayına kadar hep başkalarının yanında imalatçı olarak çalıştım. Sonunda 2007 yılının mayıs ayında kendi dükkânımı açtım. Artık kendi işimin patronuyum.  Kendi dükkânınızı açmaya nasıl karar verdiniz?  Dükkân sahibi olmak fikri hep aklımda vardı. Ama olaylar biraz değişik gelişti. Bu dükkân Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfının Sosyal Riski Azaltma Projesi kapsamında açıldı. Bana destek oldular.  Projeden nasıl haberiniz oldu?  Oğlum üniversiteyi kazandığında ona burs almak için Valiliğe başvurmuştum. Vali Bey'le görüştüm. Mesleğimden söz ederken bana Vakıf yardımıyla destek olabileceklerini kendi dükkânımı açabileceğimi söyledi. Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfına başvurdum, başvurum kabul edildi. Yani sonuç olarak Sayın Valimiz ve Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı sayesinde kendi işimin sahibi oldum.  Artık kendi işinizin sahibisiniz. Hayatınızda ne gibi değişiklikler oldu?  Öncelikle kendime güvenim geldi. İnsan bir işte ustalaşınca kendi işini yapmak, kendi işinin patronu olmak istiyor. Aklındaki projeleri hayata geçirmek istiyor. Ama başkasının yanında yevmiye ile çalışıyorsan bunları yapmak çok zor. Hem ekonomik olarak hem de işin sahibi kendisi olmadığı için zor. Şimdi bu dükkân daha yatırım aşamasında. Malzeme olarak güçlendikçe, kendimizi daha iyi tanıttıkça bu projeleri hayata geçireceğiz.  Dükkânınızda kaç kişi çalışıyor?  Şu anda benden başka iki kişi daha çalışıyor. Ama o çocuklar sadece yazları çalışıyorlar. Geçiciler yani. Diğer zamanlarda ise ben tek başıma çalışıyorum.  Dükkân sayesinde 2 kişiye de istihdam sağladınız yani?  Evet tabii. Bir zamanlar başkasının yanında çalışırken şimdi bu çocuklara iş veriyor olmak güzel bir duygu.  Günde kaç bıçak yapıyorsunuz?  Günde 3 kişi ile çakı bıçaklardan 20-25 tane üretiyoruz. Diğer bıçaklardan ise ancak 15 tane yapıyoruz. Tüm bıçaklar el emeği olduğu için yapımları da uzun sürüyor.  Günde kaç saat çalışıyorsunuz?  Sabah saat 07.30'da başlıyoruz akşam 07.30'da bırakıyoruz. Günde 12 saat çalışıyoruz yani. Ama bu 12 saatle kalmıyor tabii. Çocuklar değil de ben gece 12'ye kadar çalışıyorum, ince işlerini, vernikleme işlemlerini yapıyorum.  Ne tür bıçaklar yapıyorsunuz?  Mutfak bıçakları ve çakı yapıyoruz. Çakıların en önemli özelliği açılır kapanır olmaları. Ve her bıçakçı bu bıçağı yapamaz.  En fazla hangi bıçaklara talep var?  Aslında her iki türe de talep var. İstanbul, İzmir, Konya, Çorum, Kahramanmaraş hatta Almanya ve Fransa'dan bile talep geliyor bize.  Pazarlamayı nasıl yapıyorsunuz?  Bıçaklarımız kendini pazarlıyor. Kalite müşteriyi her zaman kendine çeker. Bıçakların üzerine adımız yazıyoruz. Bıçaklarımızı beğenen müşteri bizi bu yolla buluyor.  Değişik pazarlama yöntemleri var mı aklınızda?  Dükkânımız büyüdükçe değişik yöntemler izlemeyi düşünüyoruz elbette. Mesela, internette bir sayfa açarak bıçaklarımızın tanıtımını yapmayı planlıyoruz.  Osmaniye'deki bıçak sektörü hakkında ne söyleyebilirsiniz?  Türkiye'nin en büyük bıçak sektörü Bursa'dadır. Mesela biz bile bıçak saplarını Bursa'dan alırız. Orada ağaç iyi işlenir. Osmaniye'de bu sektörde güçlenebilir aslında. Bugün Osmaniye'den hiç gitmiyorsa Bursa'ya 1 trilyon gidiyor. Ama bıçak saplarını Osmaniye'den elde edebilsek, yani o kalitede üretim yapılsa bu para Osmaniye'de kalır. Ve yeni bir iş sektörü oluşur.  Bıçaklarınıza kaç yıl garanti verirsiniz?  Ömür boyu garanti veririm.  Son olarak küçük çocukların bıçak taşıması ve bıçakla işlenen suçlar toplumda büyük bir toplumsal sorundur. Bu konudaki düşünceniz ve tutumunuz nedir?  Ben bıçak satarken bırakın çocukları bana pek tekin gelmeyen insanlara bile satmıyorum. Çünkü bıçaklarımın bu tür olaylarda kullanılmış olması beni üzüyor. Bıçağın nereye gittiğini her zaman denetleyemiyorsunuz, sizin sattığınız kişi bir başkasına veriyor ve bıçağınız suç aleti oluyor. Biz bıçaklarımızı kötü amaçlarla kullanılsınlar diye yapmıyoruz, biz onlara insanların işlerini görsün diye emek veriyoruz.